ŞİİR

Veli Yalçın   







RÜZGARINDA SAVRULDUM


Sen gittin, ben rüzgarında savruldum
Ne zaman öğrendin, yalan söylemeyi
Her hasretin bir rengi vardır.

Sen gittin, ben rüzgarında savruldum
Dallarım kurudu, yapraklarım sarardı
Her umudun bir ölümü vardır.

Sen gittin, ben rüzgarında savruldum
Uyudum uyandım, yaşadım yoruldum
Her hikayenin bir sahibi vardır.

Bırakıp gittiğin mevsimlerde unuttum seni
Suretinin suya yansıdığı zamanlarda
Sen gittin, ben rüzgarında savruldum.


dizin    üst    geri    ileri  

 



 35 

 SÜJE  /  Veli Yalçın  /  yirmi sekiz temmuz iki bin on beş     11