Titrek bir mum ışığı gibi
Ya da kırık bir ayna
Solmuş eski fotoğraflar
Veyahut kanatlarından vurulmuş
Öylece bakakalan bir mevsim
Pişmanlıklar
Bitmek bilmeyen ahlar gibi
Bir hüzün ki öyle tenha
Öyle yoğun
Öyle kara
Bir çekilir ki kanım
Öyle bela
Ne eksiğim böyle ne de fazla
Bir şiire yürürsem
Âlâ
Dizelerim çekiştirir belki arkamdan
Ben değil
Onlar beni yazar yine
Beynimin içinde bir ses çınlar
Öyle uzak /öyle yakın
Öyle narin / öyle ölü
Öyle diri:
Siz şiirden ne anlarsınız bayım
Şiiri yalnız kendisi bilir, der
Susarım
