Yapraklar intihara yürüdü
Güzü öğreniyor soğuk kuşlar
Kendini kapatıyor ağaçların sesindeki çığlık
Veda satılacak bir şey değil
Atları ölen ekin tarlaları hazan
Gözlerimde uçsuz bucaksız deniz
Çiçeklerin canı avcumda
Ömrüm gecenin merdiveni
iniyorum
Kurak bir bozkırda sınırsız bilgelik
Ve doğuya bakan sfenks tebessümü
Güneşli kavak ağaçlarında
Fakat bana öğretmediler yağmurun kapıları yorduğunu
Kent ayağa kalktı
Çocuklar düşerken uykulardan
Ferhat aşkı öğrendi dağın ardında
Kadınlar meydanlarda ünlem işareti
İstif istif renkler dökülüyor ağaç dallarından
Gayesiz bir hayat / elemli
Öper yalnızlığımı
Çünkü habire yeniliyoruz
Simli cümlelerin tazeliğine
Önce şafağı tazelemeli insan
Toprağı sürüyoruz tohumu öğretmek için
Kuşlar gökyüzünün uykusu
Bölük pörçük ediyorlar rüyalarımızı
Histeri belirtisi alçak rakımlı sözler
Gülenle de gülünmüyor her zaman
Şimdi bomboş bir havza gözlerim
Susmayan şarkıların ağrısı yüreğimde
Güz yapraklarında hasret kuyular buluta
Kimse kimseyi anlamıyor kimsesiz kalmadan
İyi ki gidenler var tenimizi acıtarak
Güz eksiğiyim düşen yaprağın peşinde
Çiçekten çalınmış yoğun bir akşam
Beni topla anılardan başlayarak
