ŞİİR

Berivan Kaya  







yaşadığım kıyıda


off ulu söylev!

cevap oluşturdun mu başka birinde
yağmura konuş
çoğalırsan genç bir sele

sürgünleri pırıldayan bir ladine cevap ver!
her adımda sızarak geçiyorsan ormanı

soyulmuş sertti gövden sınadım incelmişse ne güzel
-fakat dar kanallarda yüzmeye istekli
-uzaktaki bir nefesle hayali

kıyıya az daha dokunsan
ve bizim bakışlarımızı görünür kılan ufka
inan ölmezsin

dedim mi yaşadığım kıyıda yağmurda birikirken
denizin yolunu desen ezbere sürdüremem

neşesini denize saklayan bir Gondolcu tanırım
küreğini suya vurmayı bilir
bitkin bir yol ustasıdır, hep ayakta
denize çıkış için
ağırlığımızdan kurtulmayı bilir

ateş hattının ortasında hayat mı olmazmış! bizi buldum!
sizi... ve onları buldum!
tutuştuğumuz yerden rüzgarla
yavaş yavaş gökyüzü toplanıyor
kuşlar şaşırsa da yaşadığımız yerdeyim

gondolcuyu yeniden gördüm, tek bir ihtimal üzerinde akıyordu
yaşamı kurmak istermiş ölümden sonra o koy'da...

dedim mi böyle de yenebiliriz
tenim bir yanıp bir sönen illaki beliren bir deniz
 

dizin    üst    geri    ileri  






  7  

 SÜJE  /  otuz dördüncü sayı