|
çocuğa veda
dünü anımsamıyorum
her yan kuş kafesi
salmışım hepsini
küskün gitmişler bana
sanki gecikmişim onlara
kan akmış toprakta uyanıyorum
masallarıma kattığım umutla
kendimi kandırıyorum ilk
bir sevişme olsun hak etmiş
bir gülümseme daha
sanki kırılmamış hiç
ekmek kokan çocuk
arkasını dönüp uyumuş
dünden kalma korkunç bir anıtın altında
dizin
üst
geri
ileri
|
