ŞİİR

Ahmet Canbaba  







CAN ÇEKİŞİYOR KAPİTAL


Saçaklar,
Buz sarkıtları içinde
Asacaklar,
Soğuğu.

Rüzgarın sesi,
Bir melodi üşüyen dudaklarda
Ayaklar altında
Ezilmişlerin düşü.
Kadehlerindeki son şarabı
Dudaklarındaki türkü
Eğlencesi
Ve son cümbüşü.

Kurtuluşun nakışı
Karanlığa ben düşürmek.

Şimdi git gide çoğalıyoruz
Çakır dikenleri gibi susuz,
Öfkeden
Büyüterek acılı sözleri,
Çığlıkları
Ve kahırlı gülüşleri
Taşıyıp yarına.

Sessizliğin okyanusu
Fırtınayı içinde saklar.

Devenin hörgücü,
Ağacın budağı
Önüme çıkan kara çalı,
Ve acıma saplanan diken
El eleydi.

İşleri Allaha kalmışlar
Allah kündeye getirdi sizleri
Ne morgıç kurtaracak
Ne de bankalarınız halkınızı soyan.
Baksanıza
Suçlularla bugün
Krizlerde el ele
Marks'ın yazdıkları doğrulanıyor
Can çekişiyor anamal...


dizin    üst    geri    ileri  

 



 30 

 SÜJE  /  Ahmet Canbaba  /  yirmi yedi kasım iki bin on dört     7