SON KUŞ
içimdeki son kuş da uçtu
yapraksız dal gibi yalnızım şimdi
git gözlerindeki akşamı getir
tanık olsun yıldızlar sevdamıza
dalı kırık bir gülden başka
kim siler şiirin gözyaşlarını
yaşamdan paylarına hep acı düşer
ondandır betikçilerin erken ölmesi
aramayın mutluluk hanesinde
çetelesi sürgün kütüğündedir onların
kaçak bir gölgeyim kendimden
aslım dolaşsa da dağlarda
içimdeki son kuş da uçtu
bulutsuz gök gibi mahzunum şimdi
dizin
üst
geri
ileri
|