Kim bu geceye durmadan senin sesini veren,
kelimeler birikirken içimde benim durmadan sustuğum halde
ve yolcuyken zamanın kimsesizliğine.
Ellerimi alıyorum ellerime,
Gözlerimle gözlerimi oyalıyorum,
Dudaklarım son ıslaklığını yaşıyor uykusuzluğun,
Ayaklarımda ayaklarım birikiyor son yolculuğum için
Ve siz, gecenin uykusunu düşlerimle masum kılanlar,
Elimde nereden dolduğunu bir türlü anlayamadığım bu kadeh,
Ben bıraktığım zaman düşüyor
ve kimse duymuyor zamanın kırılmasının dayanılmaz sesini.
͠ ͠ ͠
͠
SANCI
Durmadan kanıyorum gece yarıları...
Bergamalı cücenin, içimde size karşı biriken zamanları gibi,
kahvem çok koyu, gözlerim zor görüyor,
belleğim dayanılmaz oyunlar oynamaya başladı son zamanlarda,
neden bilmiyorum, karnım acıkıyor ne zaman yolculuk düşünsem,
ama parmak izlerim yok mu, onları kaybedeli beri,
bütün yönlere birden birikiyorum.
