içimde bir
kumru sesi
yağmurun yıkadığı toprağın
huzru gibi / ah
dilimin ucunda
bir gülmece tadı
bu ne büyük saadet
manasız düşüncelerden
alıkoyar beni
sabah serinliğinde düşüyor
saçlarıma güneş
anne şefkatiyle taçlanarak
içimde bir kumru sesi
çocuk sesime karışmış
uzakları yakın ediyor
acelesi yoktu sanki
zamanın
asırlık bir ağaca yaslanıyorum
gözlerimden silinip gidiyor
ümitsizlik
bedenim ipincecik
taşınırım aydınlık bulutlara
saçlarımda soluklanır rüzgâr
temaşaya durur gözlerimde temmuz
sen bana şiirler biriktir yine
ağaçların ıslığını getir sesinle
dilime düşmesin
sessizlik
dizin
üst
geri
ileri
|