ŞİİR

Haşim Gökçek    







BAYANLAR BAYLAR VE KÜL RENGİ SERÇELER


Ben, ırak bir memlekette ürkek bir çınar fidanının büyüdüğü gibi büyüyordum
Dalımda kül rengi serçeler.
Kimliksizdi kara suratım, veyahut birçok kimlik. Bütün yıkıntılarda kuru bir daldım kimi

Hanımefendiler, beyefendiler;
Ben, uzak çınar fidanı
Dalımda ıslak, dalgın serçeler
Gözlerini toprağa gömüyorlar. Çırılçıplağım, utanıyorum
Milyonlarca ellerimle söküyorum gözlerini topraktan
Gözlerinde kül rengi bulutlar
Kanatları kül rengi ağıt...

Işıkları çalıyor heyulalar

Zulmedilmiş bilgeler doluşuyor yüreğime
Tutunuyor gökyüzüme en korkunç uzak

Hanımefendiler ve beyefendiler;
Ya serçelerim,
Yapraklarıma sızan hüzün mü onlar,
Gömülüşü toprağın en derinine gözleri


UZAKTAKİ ÇOCUKLARA...


dizin    üst    geri    ileri  

 



 16 

 SÜJE  /  Haşim Gökçek  /  yirmi yedi kasım iki bin on dört     7