|
|
|
BARIŞA GÜL
Ne zamandır
Göğün dirliğinden yana oldum
Rüzgarda yan yatmış
Bir göle yazdım kendimi
Su kuşları okusun diye
Bıçağın ağzında ayaz
Dünyanın bütün çiçekleri üşüyor
Sesimi tüketti dualar
Bir kadın
İyilik emziriyor çocuklara
Uzun uzun dinliyorum
Rüzgar alıp savuruyor beni
Tutunuyorum o çocukların kirpiklerine
Onca keder yaşıyorum
Kış ne ki
Bir gözüm
Savaş için ağlıyorsa
Barış için gülüyor
Bir gözüm
|
51
|