|
|
|
mevsimsiz
çizgiler
uzun ölür,
dilin çatlağında yeşeren sözcük.
erir gül kokusu
yangın tutkunu temmuz.
Issızlık bahşeder gökyüzü
kendi suyuna akar ateş,
hangi sese kapıyı aralasam.
eskiden ipe asarlardı çocukları,
ıslık çalmaktan hükümlü.
o çocuklar ki
dizilir yollara mısra gibi
yüzlerinde mevsimsiz çizgiler
ve yaralı gömüldüler,
üzerinde ölüler dolaşıyor
dizin
üst
geri
ileri
|
16
|