ŞİİR

Semih Özcan   







DÜŞ /
           TÜM



Turkuaz rengi bir yaşam benimkisi
Ucu gelmez yolculuklarında vücudunun...

tutkunun trenine gözlerinin ta içinden biniyorum
yaşadığım üçgenlerin ürpertisinden
kollarının sıcaklığına düşüyorum.



 ͠    ͠    ͠    ͠
 

AŞK...
           IN


Karanlığa yaktığın mumda içim eriyor
Boşalıyorum zifiri siyah
Ellerim bulut yeşili, eriyişim yağmur ormanları.

Aşk yaşanmadığı sürece tutkudur
Damlalar hiç bir cama vurmaz
yalnızca labirentler açar yüreğin dehlizlerinde
Metne sadık olmadıkça birlikte büyürsünüz.



 ͠    ͠    ͠    ͠


BİR BAŞINA

Akşama yetişmenin telaşı var yürüyüşlerinizde
Gözlerinize kaçmak istemenizin ürkekliği...
yine de bir umuttu
yağmursuz günlerin saçakaltları.



dizin    üst    geri    ileri  

 



 30 

 SÜJE  /  Semih Özcan  /  yirmi sekiz temmuz iki bin on beş     11