|
|
|
KIŞ HAİKU’ları
1
Tam gece yarısı
bölündü de ikiye
bütün sessizlik.
Çıkıverdi bak.
meşalesi elinde
gök gürültüsü.
2
Öfkeli bulut,
yıkıyor yüzünü
buz gibi suyla.
Kirpiklerinden
yere çarpan yaşlar da
kara kış,işte.
3
Altın topuklar,
bata çıka yorulmuş
dinleniyor ya.
İskarpinleri
bekleyecek köşede
üç vakte kadar.
4
Gülhatmi suskun,
ayaz kesmiş sesini
boynu yaralı.
Elleri düşmüş,
vakitsiz sağanakla,
iki yanına.
içindekiler
üst
geri
ileri
|
30
|