bırakın
en iyisi mi
[hiç olmazsa] bir kez
kapatayım
ağlayan yüzümü
güneşle yıkanan
o sımsıcak
rüzgâr kokulu ellerinizle
böyle olsun bugün de
ne ziyan
yarın açacak ya sizinle
ölü de olsa bu yüz
kızıl etekli dansların sokak şenliğinde
kol kola bir şarkı eşliğinde
Çiçekleri
çınayazda kalan
Baharların çocuklarıydık biz
Meyvesizdi
boylu dalımız Gövdemiz de korunaksız
Görün ki diri tuttuk kökümüzü
Yapraklarımızı yemyeşil