ŞİİR

Mehmet Ercan   







GECE

jaguar gibi sessizce indi gece
önce yapraklarına ağaçların
sonra kuş seslerine
rüzgârın serin kanatlarına

gölge gibi sessizce indi gece
indi perde gibi ışıltılı sular
evlerin camlarına
havlamalarına köpeklerin

hayalet gibi sessizce indi gece
açtı evinin kapısını
oğlunu öptü alnından
dudaklarını dul karısının

düş gibi sessizce indi gece
yandı ışığı sabaha kadar
ağdı fukara bir şairin
kanayan imgelerine

duman gibi sessizce indi gece
silinen siluetine dağların
işveli yıldızların bakışlarına
ötüşlerine baykuşların

gözlerin gibi sessizce indi gece
yağmur oldu yanaklarda
gülümseyen çocuk yüzlerine
sonra uçtu kuş misali

sessizliğin sesi gibi indi gece
sağalttı kanayan yaralarımı
öptü yanaklarımdan usulca
yâr oldu girdi koynuma

gece bitti gün ışıdı
her şey döndü eskisine
"köylü tarlasına gitti "
yorgun, argın ben işime

dizin    üst    geri    ileri  

 



 31 

 SÜJE  /  Mehmet Ercan  /  yirmi dokuz ocak iki bin on sekiz   / 26