Kendini aheste avuntuların arasında ayna ararken bulursan irkilme
Beyaz baharlar gibi yağmurla burkulursan irkilme
Yeşil bir yemeniyle çerçilerden sorulursan irkilme
Çarşıların ışıklı ağrıları dumanlı ve ılıktır
Dudaklardan dökülen ıslıklar tenha ama
Akşamların konyak kokan hüzünleri kalabalıktır
Yağız söylemler gibi boşlukta sallanan aşk
Kollarıma kelepçe dolarken alnından vurulursan irkilme
Pederi süreğen bir evham mıdır vahanın
Dersini kimden aldı ise muamma
Ey vaha! Yalın bir ağzın kani lafzıyla durulursan irkilme
