Tükürük ve mürekkep birbiri içinde ezildikçe
Çıkıyor asıl renk, Modigliani’nin bir tablosu için
Paletinde biriken koyu çıban ilk çizilen elin üzerinde yurt
Buluyor kendine, kime söylemiştim
Hatırlamıyorum, ne söylemiştim onu da,
Dilimde bir gerçek azalacak bildiklerimi söylesem ve
Yazsam, yazmaya başlasam boşluğun içinde yaslanacak
Harflerim birbirine,
Parça-parça
Kopuk-kopuk
Tek-tek benden sızıyor içime ve orada noktalanıyorum,
Bir tek işaret iste(miştim)-miyorum,
Belki susarım bir gün diye yanımda taşıyorum bu testiyi,
İçinde kuruyan su bana dolmadı ki ama, bana boşalsın...
