KANAT VE KÖK
Bunca yıldan sonra
vuku bulan
karşılaşmanın
kaçınılmazlığında
sustun
ama gözlerinle
beklenen soruyu
sordun:
"Neden hep uzak durdun?"
Sen hiçbir dala
konmayacak kadar
özgür ruhluydun.
Ben kalbime
yuva yapanlarla
kök saldım
çınar oldum.
"Kök saldığın için
mutlu mu oldun?"
Kim oldu ki?
Kim olmadı ki?
Mutluluk kime bir ömür yar oldu ki?
Peki ya sen
hiç durmadan
kanat çırpmaktan
yorulmuyor musun?
Akşam alacasında
bir ağaca
sokulmuyor musun?
dizin
üst
geri
ileri
|