akışın selameti için
dönüştürüyorum trajik olanı melodrama
alışkanlığımın savurgan eli
eski adetlerden tohumlar saçıyor
aç tarlasına anlamın
filizleniyor gelişi güzel hayatın kabulü
kolay anlam bir ayrık otu değil
diyor düzeni mukaddes
böyledir yasa ölenleri ağlayanlar uğurlar
şenliğin büyük masası muntazam
kahkahalar hiç dinmez yukarıda
saydırıp duran bir boksör gibidir
kakafonik anlam bunu biraz bilin
abandone diyorlar sarsılmış aklın gürültüsüne
bir orman sebepsiz yanıyor
aklınıza yattı mı unutma hastalığı
ay tutulması mı eziyet ruhun gülünçlüğüne
mistik losyon mu iç sularınızın kimyası
yok yere bir tanrının planı
alın size kocaman bir kara delik
düşün zaten bir hiçsiniz
uhrevi lakırdıların pamuk yatağı
cehennemin definde âlâ bir cennet düşü
gövdeniz bu kadar mı boş arazi
bütün delikleriniz mayınlarla dolu
mülkün döşediği
patlarsanız tanrı biliyor parçalarınızı
nasıl nereye dağılacak
binbir memesi var minnetin
gelip toplayacak mış sizi güzel ölüm
bir çocuk bakarken diyorlar ağzı açık diyorlar
ışık yılı mesafesinde yıldızlara diyorlar
bir çocuk bakarken bir gök taşı
tam erekte bir penis gibi atmosferi yarıp
içine girmiş dünyanın
muhteşem korku
üzerindeki buzulu kadar bir okyanusta
adı hiç söylenmemiş bir yalnızlık
kutup ayısı diyorum
silinip gidiyor
vahşi olanı ayakta tutan beslenme alışkanlığı
akışın selameti tanrı katında cehennemin dibi
küreklerinizi kazmalarınızı ev aletlerinizi kapın
diyorum bir yol icat edelim basit bir yol
sebebin ve olasılıkların ikliminde
karaya vurmuş binlerce deniz yıldızlarından
birini suya kavuşturan bir yol
karınca kadar çiçek sapı kadar
bebek emeklemesine yeten
bir fidanın diyorum
doğrulup kalkacağı kadar bir yol
dünya dolusu insanın tarz ve endamı için
içinden saniyelerin geçtiği
kılcal damarlar kadar ince bir yol
büyük anlamın barikatlarını yıkıp geçecek
yeryüzü diyorum yaşayan her şeyin tarlası
şimdilik tek bir adresimiz var
