ŞİİR

Yakar Almacak  





 

Kegel


Bu iyi ve kötü savaşı değil
Bu kızlarını kurbana çıkaran tanrı öfkesinin kusmuk zerreleri
Apansızca yağmura kapılan toprak
Doz aşımı uyanması
Elimde bir kimlik
Basit bir delikten çıkarıyorum
O hep oradaydı deme sakın
Önceleri elimde taşımama izin vermiştin
Her an çıkartıp masaya vuracak gibiydim..
Sorulan sorular her daim eveti oluşturuyordu
Çok sakindik
Olması gerekenin üstünde iyi bir seyir sunuluyordu
Basittik
sevgi bir kaosun parçalarını taşımıyordu henüz.
Ben gibi
sen gibi
biz gibi
Kilitli bir çekmece yoktu
Tanrıçalarda sunağa çıkıyordu
Tarihi bilinmeyen zamanlarda
Sesler yükselirdi
Yükselir
Evet evet
Yaşamın orgazm sesleri bunlar
Tüm ikili ilişkilerin döngüsel tarihi
İki elin bayağılaşıp birleşme tesadüfü
Yavaş yavaş gelir şiddet
Önce bunu adlandırmazsın
Bu bir tasma Kegel
Şöyle yap
böyle otur
Yapacaksın
Evet evet
Sus sus
Bağır bağır
Suratıma yapışan el
susuz bırakılmış bir menekşenin hüznüydü
Ben bende değildim
Nedir bendeki bu hal
Seni sevme acizliği mi
Hangi zaman sevda aciz oldu
Senin kollarında
Mutlu olmadığım
Zaman mı
Bilmiyorum Kegel
Döşekler hep temiz serilir kirlenmemek üzere
Ama her seferinde bir cinayet işlenir
Soğuk bir odanın aksağını sorguda
Cinnet geçiren eveliyatımızın perdeleri açılıyor
Masumiyetimiz yıkanmaya giderken
Kıyafetlerimiz secdeye düşmüş
Bunlar alışa gelmiş benci tutum
Üstüste uygun bir mimaride vuku bulunamadı
Çarpıklıklarımda (ÇARPIKLIKLARIM DA) uyum sürecine dahil edilsin
Lütfen kimliğimi bana geri ver
Kegel, içinde bana ait kaç düşü öldürdüm
Silahları sevmem ki ben
Bana ait kalanlar oldu toplaması zor bilirim
Ama seni tanırım alışkanlıktır bu
Sevdaya ait olamayan küçük bir Pandora kutusu
Hiçbir zaman tarih soytarıları krallıkla kutsamadı
Cüzzamlı bakışmalar içinde
Lirik bir not düş
Anlamını yitiren her sözcüğün ipi tel örgülerimizde
Kimliğimi ver Kegel


dizin    üst    geri    ileri  

 



 30 

 SÜJE  /  otuz dördüncü sayı