ŞİİR

Yeşim Akın Çeliker  





 

ÇÜNKÜ


Saklamak yıkık dökük şehri geçişsiz dün
göçünden
Hiçbir hoşça kal beni biriktirmedi
Çünkü beni en güzel
sen seversin

Legalleşmiş bir potinin intihar sokağında
Alışılmış saatleri döktüm
Çocuk bağcığımı düğümledim
Dağılan umudun dışında
Bütün saniyeleri kaptım sana ulaşta
Yoksun

îşaret parmağının azarı gibi boş sokağın bir
ucu
Saklanmak her gelecekten diğer ucu
Gelecektin zihnimdeki ufacık kıvrımdan
Ben bu yüzden kafamdaki
Bütün kalabalıklardan kaçtım
Senden başka hiçbir şey düşünmüyorum
Çünkü beni en güzel sen korursun

Uykumun açılan yorganı altında
Annemden kalma bir el seninki
Üşüyen alnıma vurunca akşam
Çekilir içine dağınık iskeletim

Dar kavramların zırhı düşünce etime
Kabuğuma çıkıyor gövdemden ağır bir hal
Ama yük sen olunca sevinirim
Vapur düdüğü ney'lenir usuldan
Deniz daha mavi daha mutluyum
Çünkü beni en iyi sen anlarsın

En doğrumun en yalnız kaldığı anlarda
Kurallara uymak ewelin vagonu
Ama ben yemeği ellerimle
Ağzımı yüzümü batırarak yemeyi seviyorum
Seni sevdiğim gibi
Çekirdek koydum bir tabağa
Çıktım bahçe içinde yıldızlara
Başkaldırmayı sen öğrettin bana
Öpüşerek göğe baka baka
Çünkü beni en sade sen duyarsın...

Uyandığımda
Yastığıma gelince bütün gerçekler
Mutfağa geçiyorum çay iyi geliyor
Pek dışarı çıkmam bilirsin
Çünkü bütün yollar geri dönüyor
Sen yorgunu ayaklanma eğilip bakıyorum
Uzandığım kanepede gözlerim doluyor
içindeki varlığını seviyorum kirpiklerimin
Çünkü beni en güzel sen avutursun

En güzeli
Ne biliyor musun
Seni kimse görmedi ben bile
Henüz ceketini giydirmedim
Sevişme ertesi bir şiirde
Çünkü beni en güzel sen doğurursun
Beyaz atlı bir düş'te!...


dizin    üst    geri    ileri  






 21 

 SÜJE  /  otuz dördüncü sayı