ŞİİR

A.Y Borke    







körelmiş silgiler


Gelip geçici, mahcup bir ürperti
ardında el bağlamış sır,
sırra kadem basmış anlatı,
kil sıvayıp, kin tutmuş yerlerimizi,
zamanla gizliyor, el yordamı
ortadan kalkınca o küstah kelime,
siliniyor, ve cümle yeniden başlıyordu,
öperek okunan yerlerimizde.

Yosun tutmuş, bir cinsel organ gibi
sulara kapılıp, kaçın kurrası bizi
yalasın, yutsun diye bekliyorduk.
Bazı acıklı hatıralar, ve hatırı sayılır
azıcık mutlu anlar dışında,
kendimize hiç aldırmıyorduk.

İncelikli hesaplar,
ve hesapta olmayan ayrıntılar
silkeleniyor, şehvet sirkelenince
en değerli sikke, iltifatı kekeleyip,
küfrü bir solukta söylüyor, sonra
ucu kara, körelmiş silgiler çekiliyordu,
bazı apaçık satırlara.

Ölü ayaklarıyla tıkırtılar çıkaran
öne çıktıkça kendini kavrayıp
uçuruma fırlatan, duvarları ışıksız,
başkasına bakışsız cesetler gibi
ne kara haber ve müjde, ne de gerçekle
değil, bir rüyanın yeryüzünde
dirilmek, bir çığlık çarpmış gibi,
tir tir titremek istiyorduk
:
Hikayenin başı
başımıza gelmiş en güzel olaydı,
bunu kimse bilmese, bile.

dizin    üst    geri    ileri  





  4  

 SÜJE  /  A.Y Borke  /  otuz mayıs iki bin on yedi   / 22