şiir yazmak gibi bir şey bu
masal havasıyla başlayıp her şeye
seni paylaşmak anlamın çekiminde
güzeldi o anlar
kumarına misket oynadığımız çocukluğumuzda
ve de ilk sevdalanıp da
sevinin pusulasını yazdığımız duvarlarda
oysa şimdi daha güzel
gökyüzü gibi alnın
ellerin kandan uzak bir bulut
penceresinde anlamın
dolu iriliğinde bir bakış
bin güldür yüreğimde açan
sevdadır umut taşıyan
tulumbasından aydınlıkların
bir duygu ki öylesine
mumyalanıp sırılsıklam
aldıkça seni
götürdükçe ışığın kollarında
işte o zaman işte o zaman
içine düşerim yalnızlıkların
düşerim de seni ararım
dört duvar arasında
kırk yola çıkan
duldasında anlamın
unutmak işlevini yitiren bir silgeçtir
düşlediğimiz kentlerde
nasılsa makinenin çeliğinde elleri bir işçinin
nasılsa yüreğinden sıçrayan kıvılcım
deli dolu bir ozanın
bil ki unutamamakta öyledir seni
denizlere doğru uzanan
son durağında anlamın
