YANIT
Geri döner tam menzile girmişken
Yalnızlığın korunaksız çiçeği
Ormanın belleğinde kendini inceler
Anlam veremez büründüğü renge
Kuş sesleriyle dalgalanır göl
Ayaklar suyun tavanını neşeyle kat eder
Dağların inanılmaz suskunluğudur
Bulutların bilgeliğini besleyen
Şekillerle kirlenir her şey
İnsan ellerinin izinsiz değdiği
Kirpiler gözlerini iyice kısar
Rüzgâr bile düğmelerini ilikler
Umurunda değildir hayvanların ölüm
Balığın damağına saplanan iğne
Canını acıtır güneşin
Bir geyik çığlığının yankısını yanıtlar
dizin
üst
geri
ileri
|