ŞİİR

Sevde Aslan   







DOKUNULMAZLIK


Sen
Üzerine her serilişimde kasıklarımdan gökyüzüne çığır açtığım
Göz çukurlarına doldurduğum dudaklarımdan memnun musun?
Kulağının ardındaki bene bilmem kaç kez sürmüşümdür serçe parmağımı
Balat’ı Butmir’i Ajlun’u
Ve dünyanın diğer mahallelerini
Her turlayışımızda güneşi ardımıza bırakışımız mı küstürdü seni?
Ahlak koleksiyonerlerine kafa tutuşlarım mı?
Hepi topu kırk altı kiloluk varlığımı sana sunmalıydım değil mi?
Nerem zarifse sana satmalıydım
Nerem güzelse çöreklenmeliydin
Nerem asilse yastık altı yapmalıydın
Üzerime kilitleyemediğin kadınlığımı da alıp bu uzak yere geldim
Şimdi tam burada
Dünyanın bu yarısında
Şehrin bu yakasında
Ve evin bu odasında
Seni gebere gebere özlüyorum
Oysa ne güzel öperdin diz kapaklarımı
Oysa bir tişörte nasıl da güzel sığardık
Oysa ıslanan yerlerimizi nasıl güzel sürerdik birbirine
Bir şarabı yıldızlara değe değe içer
Nasıl da sızardık Ay’ın büklümünde
Fakat sevgilim
Seni terk edişime ağıtlar yaksa da teyzeler
Ben kutsuyorum gidişimi
Bilirsin tek bir şehirde ikamet edemeyen atamalı memurlar gibi içim
O memur çocuğunun suçu ne diyeceksen eğer bana değil tanrıya lütfen
Tanrıya buyur edilen tüm sorular cevapsızdır nitekim…


dizin    üst    geri    ileri  

 



 22 

 SÜJE  /  Sevde Aslan  /  yirmi üç mart iki bin on altı   / 15