kafes kuş kokar


olursa birden oluyor her şey,
                                          manasız
ansız bi sızı sızıyor
bize ait pişmanlıklara.

taş, sabrı çatlatıyor,
sürgit veda odaları dipsiz.

inceden bir belki ısrarı sarıyor
                                             tedirgin teni ,
kavuşmanın esrarı zaman sorguluyor.




ölürse birden ölüyor bi şey,
                                        amansız.
anlamsız bi giz yapışıyor
size ait yaşanmışlıklara.

göç izleri parlatıyor,
anı can havliyle fırlıyor uykusundan.
dar odalar
şık ağlatıyor kimliğinizi duvar dibinde.

uçmak kanatıyor kanatlarını kuşların,
kafes kuş kokuyor hiçlikten yadigar.

 dizin    üst    geri    ileri  

 20