ŞİİR

Ali Kemal Mert   



 



iyi ki sevmediniz beni


sokaktan bir mermi kaysa gelse
bulsa göğsümün orta yerini

gecelerce beklediğim
günlerde hayalini kurduğum güzel kadınlar
gelmeyenler, yarı yoldan dönenler,
saklambaç oynarken bulamadıklarım
ben bile sevememişken
iyi ki sevmemişsiniz beni

kalbimin çatladı sesini duysam
kemiğin kırıldığını, soluğumun tükendiğini

uğruna, uzak yolları aştığım
vardığım.
varmaya çabaladığım.
kapısında kalakaldığım
rüyalardan başka bir yerde sesini duyamadığım
kadınlar, size diyorum
ben bile sevemezken kendimi
iyi ki sevmediniz beni

bir kurşun kayıp gelse sokaktan
bulsa kıyamadığım can özümü

ayak direyip uğruna,
inat ettiğim
bekletenim, gelmeyenim
güzel kadınlar, size diyorum
ben bile sevememişken
iyi ki sevmediniz beni

dizeler kırılsa.
şiir saçılsa ortalığa
sokaklarda bir leke gibi kalır ardımdan
kirletilmiş aşklarınız
benim değil sizin
üstünü karalayıp geçtiğiniz

iyi ki sevmediniz beni
ben bile sevememişken kendimi

uyandım en korkulu düşümden
en güzel düşümden
en uzun düşümden
uyandım, bir daha kırpmadım gözümü.
bir kurşun kaydı sokaktan
en sevimsiz halimde buldu beni.

dilek diledim
göğsümün çatladı sesinde
bir kurşunun havada salınışından
ince yüzlü bir evliyadan
dağdan, kırdan, yoldan
en çok ölmeyi,
az da olsa yaşamayı

gelişi dünyayı kaydıran ekseninden
gidişi imlasız bir gece yarısının karanlığı
güzel kadınlar sözüm size
iyi ki sevmediniz beni
ben bile sevmemişken kendimi



dizin    üst    geri    ileri  

 



 28 

 SÜJE  / Ali Kemal Mert  /  yirmi beş mart iki bin on beş     9