Aranızda açgözlü bir dövüş
Kan renginde bir kırmızıya boyuyor kapılarımızı
Çiğ bir ışık düşüyor üzerimize
Yaşamın mavi nefesinden çalınmış
Vahşi yaygaranız
Ortadan ikiye bölüyor
Canını gurbet kokularında arayan otların soluğunu.
Hırsızlar pistir!
Paslı suretlerinden.
Yarını dokumayan,
Yarına dokunamayan iç çekişleri
Boğuyor avuçlarında,
Karanlık morlarla kıyıyor,
Tenimizin sedeften kabuğunu
Taş kafalı miğferlerinizin altındaki
Gün ışığında demlenmemiş ham fikirlerinizle.
Dilsiz köle bakışlarında hapsolmuş
Bugünün elinde çırpındıkça dünya,
Ah ki
Ah’lar evi dünya!
