ŞİİR

Canan Yıldırım     








basiret


her kafaya makbul gelen bir ihanet midir
basiret ve dayatılan çizgi
ben ne zaman bu kavramın boşluğuna binsem
kabuğuma bir yara daha açılıyor gül gül
sonra gülünce ilk sırtım oyuluyor kanatlanmaya
çünkü eşitlik yok gövdemde
ve orada
denizin vurmadığı balık karada
bir nefeslik suda geziniyor
işte gözlerim
daraldıkça yuvalanan bir şeydir
o barutun kaynağında
iki yanımdan iki dal örüldükçe
ilmeğini çeker gökyüzü
siz bilmezsiniz bir kuş balığının
ipi çekildikçe nasıl öldüğünü..


dizin    üst    geri    ileri  

 



 16 

 SÜJE  /  Canan Yıldırım  /  yirmi beş mart iki bin on beş     9