ŞİİR

Betül Aydın   







mezarlıkta mızıka


ı.

varaka’nın rutubetli putuna yalınayak basarken
tırnakları kemirir, buz kıran karıncalar..
lahitin yüzyılı aralanırsa
arsızlaşan ölü, haviye çıkar.


ıı.

ve filmler,
sonra iklim yorulur;
kuyuya kefen örer,
ağ toplar, mumya ninem.
gece şehri ağıtlayan baykuş,
gündüz bahçeme korkuluktur.


ııı.

bu serap sürüp gider,
kıtlık kıran alır bostanı.
sokak gölgeleri karışınca
ahillius öfkesine
göç başlar,
yol boyu kuğu dansı,
varılan yer, elli kırattır.
 

dizin    üst    geri    ileri  

 



 10 

 SÜJE  /  Betül Aydın   /  yirmi beş mart iki bin on beş     9