kartaca


bazen maviler dökülüyor avuçlarımdan
düştüğü yerde bir okyanus
bir kartacalı gök ediniyorum o zaman
büyük iskender çocuk hâlâ

bir tanrının sunağında
katlime bahanesiz bir günce
kelimeler yurtsuz bir derviş
divanını kanıyla yazan

biraz papirüs belki biraz matbaa
biraz kılıç belki biraz barut sonra
biraz kan, biraz daha kan sonra
sonra tarih hep kazananların dilini söylesin

bazen maviler dökülüyor avucumdan
nereye düşse akdenizli bir forsa
bir ortadoğulu rüzgâr buluyorum kendime
uçarken babil kulesinden anadoluya


dizin    üst    geri    ileri  

 24