İNSANIN ISSIZLIĞINI KİMLER İYİ BİLİR?


Saç saça kavgasına tanık oldum ateş ile suyun
rengini toprağa bıraktığında yılan öykünceleri

su yandı içimin balta girmemiş ormanlarında
çok ateşler söndürüldü kalp gibi küllüklerde

börtü böcek ahlarını mezardaki dedem duydu
toprağını daha bir çekti üstüne, üşüdü durdu

iki bin yirmi davullarla karşılanmıştı oysa
gecikmedi karanlık yüzünü göstermekte ay

zavallı kozalaklar Makar'ın başına düştüğünde
eski çamlar bardak olur Puşkin mahallesinde

peki suyla ateşin karı koca kavgasından bize ne
kükreyen deprem dedenin öfkesinden size ne

çekilin önünden merminin bulur suçluyu o
dümdüz gider ana avrat saplanır yalnızlığa

çok şairin kuşluk vaktine yapışır pişmanlıklar
ah gecenin ılımında ışır kedilerin gözleri

onlar herkesten iyi bilir insanın ıssızlığını
 

içindekiler    üst    geri    ileri        

  7