Adam;
Bozkırın divanesi,
Ayakları çatlatır kurumuş toprağı,
Elleri yağmur toplarken.
Saçlarında gün ikindi bir göçmen kuş
Dağlı bir deli.
Divane olmak eski zaman ahdi,
Gecikmiş yeminlerin uysal zangocu belki.
Adam kastanyetli bir Esmeralda'yı
Kamburunda saklamış bir deli.
Kadın,
Eski bir Türk filminden çıkıp gelmiş gibi.
Biraz uysal oysa, çokta deli.
Ruhunda saklı olsa da
Dudakları karanfilli bir kurdun
elmayı dişlemesi
Kadın aslında bir iç denizin limanı gibi.
Ne kadar uzaklarda olsa da
Uzaklaşamadığın güveninden
Kalabalıklar ortasında
bir korkuluğun gölgesinde
Uzaklaştırır yabanı.
Kadın hep aynı aslında
Ruhuna üflenmiş bir defa oku! diye
geriye kalan sayfaların remil çekmesi.
