ŞİİR

Nurgül Özlü  







ezber


söz dökülüyordu odalara
kapıyı tekmeleyen ölüm
gece yarası
Aliyi elimden aniden
kaygı yiyerek bitirmiş tırnaklarımı

şelalenin sesiydim kimsenin duymadığı
acı bir göle kavuşuyordum çağlamadan
ölü bir kuşun yanından geçerken
su birikintilerine düşüyor şaşkınlığım
sürüklenen çakıllarda küsme sırası

istesem de sana mektup yollayamam
ezberletmedin üç kulhü bir elham



içindekiler   
üst    geri    ileri   




  9