Okunmayacak dünyayı kışkırtan burukluğun salası
hiçbir zaman
Gammaz gece kanat izlerini teşhir
ediyor intihara uçan bir kelebeğin
Affedilemeyen kelimelerim sancıyor
Yeryüzüne bir imla hatası yazıldığını
söyleyen sevgili
“Gitmek,” hangi anayurdun günbatımıdır;
bellekte lohusayken uçurumuyla sonbahar
Hep konuştuğumuz sisin giz kıldığı
meseli biliyor olmaktır asıl kahreden beni
Cam kırıklığının çaylağı, ey gammaz gece
On beşimde vazgeçişi seçerek kestiğim bilek
yirmi yıldır kanı susturuyorsa bir zorba gibi,
okunmayacak dünyayı kışkırtan burukluğun salası
hiçbir zaman
