|
|
|
SEN BİLMİYORDUN
maviliklerden yurt edindim kendime
kuşlar biliyordu, sen bilmiyordun
yoldaşları çağırdım yalnızlığıma
rüzgârlar biliyordu, sen bilmiyordun
gel yağmurları örtünelim akşamdan
varsın ıslanalım seninle, ne olmuş
sana sağanaklar gibi aşığım
bulutlar biliyordu, sen bilmiyordun
dert aldım pazarlardan kendime
payıma acı düştü tartıda
dertlerimi sokaklarla paylaştım
ağaçlar biliyordu, sen bilmiyordun
mahzun bir kentin gölgesiydim
insanlar didinse de içimde
sahipsiz kedisiydim varoşların
yoksullar biliyordu, sen bilmiyordun
vurgun yemiş özlemler toplamıydım
çok bilinmeyenli denklemdim
herkes çözdü denklemini, ben hariç
sevenler biliyordu, sen bilmiyordun
hangi dağa çalsam şair başımı
tutkunun oluyordum kürt ellerinde
seni senden dileniyordum, ah dinsiz
inanlar biliyordu, sen bilmiyordun
zin’imi bekledim zindanlarda mem gibi
ölenlerdendim sevdan üstüne
yengisi beko’lar olsa da kavgamızın
onlar biliyordu, sen bilmiyordun
celep pazarında koyun saydılar
kaç yüreğe ağıt düşmüştü, kaç köye yangın
senin düşçündüm fırat’ın kıyısında
herkes biliyordu, sen bilmiyordun
sevdanı sakladım diye koynumda
hainler çetelesine yazıldı adım
raporlar yazdılar infazıma alçaklar
gözyaşlarım biliyordu, sen bilmiyordun
söz atıyla çıksam da o cehennemden
hamutları kan içindeydi imgenin
yaralarımı sağaltıyordum yangınla
dağlar biliyordu, sen bilmiyordun
dizin
üst
geri
ileri
|
34
|