boş biyografi


kısa ağaçların uzun yaprakları arasından
kafamı çamurladım,
kederi gözümle boyadım.
kendimi bile kırdım;
deli olamam.

yaşamın tuzu eksik
ölümün suyu fazla,
neresi mesken olabilir ki?
yersiz yurtsuz konuğa.

ey dedim ey ey ey
bağrım başım meyman ise
köprümü kim yıkar, çanağımı kim kırar?
daha susamadım! bardağım neden dolar?


bir köşker bir yemeni
çölü soldurmama yeter
sakalım da ağarmaz
ama belim bükülür
defnimi geri isterim
tasım tarağım derim.

gün ağarsın yeniden;
acılar aksın belimden,
bedenim habbe habbe dağılsın.
yeter ki görebileyim bitebilen bir günü.