küçük iskender’e  mersi’ye


şiirli değneği ile dokunarak karşısına çıkan ne varsa
kimi zaman bir kağıt, bir oğlan kimi zaman
kimi zaman bir ihtiyar, bir suç kimi zaman
bikinisinden yaptığı papyonlarla bizi eğlendirerek
ve üzülerek kimi zaman bizim adımıza
utanarak göze alamadığımız her şey için
kimsenin görmediği yerlerde acılar çekerek
kimsenin görmediği yerlerde çuvallayarak
karıştırarak kimi zaman da halüsinatif çiçeklerini
hangi son istasyonda kime vereceğini
üzerinden geçtiği her köprüyü dinamitleyerek
ne geriye dönüş olasılığı ne peşinden gitme kahramanlığı
kapı bırakmadan hiçbirine ve derinden isteyerek hepsini
her nefesiyle bir boyutuna daha yaklaşıp içindeki uzayın
istemediği hiçbir şey olmayıp ve istediği şeylerin de çoğunu olamayıp
cinayet mahalline binlerce ipucu bırakmış beceriksiz bir katil gibi
kalabalığın arasına yalınkılıç dalan bıçkın bir delikanlı gibi
her yeri yara bere içinde ama ayakta hâlâ
her öksürdüğünde cam kırıkları batıyor boğazına
ama âşık hâlâ
tüm saçlarını yolmuşlar ama dans ediyor
sakin bir gerginliği taşıyarak hep yaptığı gibi
telaşlanmayalım diye yanıklarını gizliyor
bir gözü hala rakıya konulacak su oranında
diğer gözünü elinde tutuyor diğer kalbini elinde tutuyor
başka olasılıkları başka çocukları başka yenilgileri elinde tutuyor
savaş meydanında kolunu arayan bir askerden söz ediyor
bu bizden bile önemli diyor bizim saçma salak duyarlılıklarımızdan bile
öleli epey olmuş ama sabahları yine erken kalkıyor şiir için
kimi görse o sanıyor kimi görse sarsalıyor
bi şey unuttum diyor
bi bakıp çıkacağım diyor
ben küçük İskender’im diyor bodyguardlara
her an kavga çıkaracak gibi bakıyor
sevgiliniz böyle bir sevgilisi olsun isteyebilir
şairseniz dizeleriniz dökülebilir ayak ucunuza
elindeki şişeyi kırıp çizebilir göğsünü boydan boya
cebindeki defteri çıkarıp şimşekler çaktırabilir
belindeki silahı çıkarıp boşaltabilir tüm konuklara
şu sanatsever iri memelere jilet atabilir
şu mükemmel yüze kezzap atabilir
yapabilir tüm bunları
hâlâ


Haziran 2020, İstanbul



 

  7