Sohbet


Karanlıkta tedirgin gözlerle uzaktan baktım denize
Ne gecenin ne insanın öfkesi dindi,
Başlamak ne denli kolay olsa da güne
Senin uyanış saatin yakın,
Baktığım karanlığa, aldığın o sarı top
Tüter olur gözümde, hiçbir şey olmuyormuş gibi
Tırnaklarımı bilerim bildiğim bir ağaç gövdesine,
Nedensiz kendi suyunda çözülen her insan
Anlar bunu.

Karanlığı seven insanlar sevmez beni,
-Bilirsin-korkan insanın düşlerini
Nebi’ye benzeyen boş bakışlarında taşır.
Benim başka kedilere göre merakım fazladır-bunu da bilirsin-
Kapalı nesneleri ve senin yediğini koklamalıyım
-Kokla, bu bardaktaki şarapla güneşin kokusunu da anla-
Dediğini de anlarım.

Karanlıkta ölen insan gibi olmak istemem
Gözlerimi kapatınca mutluluğun yaydığı
Sisin içinde dolaşırım,
Bir şiirinde yazmıştın, bir kedinin gözlerinden içerisi çöldür
Diye, ondan mıdır, arkama sık sık bakarım meraktan
Peşimden gelen çölün değişken ışığına.

Karanlık bir adada yaşamaktayım seninle,
Ne sen anlarsın para pul için kurulan bu
Vahşi düzeni ne benim umurumda, sürüp
Giden bu savaştan kirlenince patilerimi umarsızca
Yalar temizlerim, izi kalsın istemiyorum
Kucağında uyumaya hazırlanınca.

  5