|
|
|
topraksız kaldın yine
yazdığım ne varsa her harfi birer birer çıkarın
geride kalan boşlukları haneme yazın
adresim sorulmazsa bilin ki yalnızım
düşünürken tek başına kalmış bir heykel
bilin ki yüreğim onun için ağlar
safra kesemdeki tüm taşlar onu onarmak üzere
öyle keser ki bıçak boğazımı
kan bile damlamaz kurumuş bir toprağa bakarken
sonra, sonrası mı içimde bitmeyen hüzün
ben bir bedeviyim kendini bilmez
hangi yola çıksam fakirlik saplanır alnıma
gidemediğim yollar hep kapalı
mezar taşım bir güvercinin kanadında kalsın
gözleri merakla baksın düşerken cesedim
pazarlar kurulsun, insan pazarı, satmak için
bir yari olan geçerken uğrasın
bu hal neden diye sorsun bana
iyi yolculuklarla uğurlayayım hayata
|
35
|