Mikail’in Ayak Sesleri


Esiyorum yaprakların hürriyetinde
Parmaklıkları eriten
Kardeş avuçlarıyla rüzgarın,
Bir gün doğar damarlarıma kan diye
Kan diye çekerim güneşi
Durdur durdurabilirsen tanrının
Kanadına takılıp uçtuğum
Asil meleklerini

Beni yaz
Benle uğraş istersen
Kardeş rüzgarlar alıp götürür beni
Kaçarım sonu gelmez romanların
Acımasız sayfalarından

Musonlarla bir sabah
Teksir kokan hikayelere uyanırım
Humus kokar alnım
Dudaklarım su
Durdurabilir misin ışığı dokunurken gözlerime
Çarmıhları bağlasan da
Yine kurtulur yine açarım çöllerin
Yaldızlı akşamlarında
Yapraklarında eserim hürriyetin
Kardeş avuçlarında rüzgarın