|
ç ı p l a k y u m r u k
tekrarın başka bir renkteki tekrarı
bir elbisem var
değiştiriyorum rengini
cep sayısını
kollarını kesiyorum dikiyorum kollarını
bir çikolata yiyorum sıkıldıkça
sıkıldıkça çok sık bakıyorum saate
sigara molasını bekliyorum
mayo bakıyorum vitrinlerden
iş giysimin altına
aynı saatte aynı otobüs aynı gemi aynı tren
hay lanet diyorum yine boşalmayan bir doluluk
yine cam kenarında yer yok
herkesin ağzı ağzımda
son model arabasını parlatıyorum patronun
sıkıldıkça olmaz düşler görüyorum
boşalıyorum tuvaletlerde boşa gidiyor hayat
tekrar tekrarlıyor kısır elbisem hiç eskimiyor
sanki ömrümün yazı defteri
burada doğdun burada öleceksin
hocanın uzun kader kelamı
bu büyük yalan çıkaracak hayat elbisemi
saracaklar beyaz bir sıkıntıya
nasıl bilirdiniz sıkıntılı
bir yerde
uzadıkça tırnaklarım
kesiyorum sıkıntımı
demiştim
şimdi ateşe verdim eskimeyen elbisemi
çıplağım sıkıyorum yumruğumu
tomurcuk güllerin niyetinde
açılacağım parmaklarımda
olasılıklar
|
