AŞK ÇERCİSİ


kalem, kâğıt arasında geçti ömrüm
sen kalemdin, ben mürekkep
ulaşılmaz aşkın yarasından
ben mem isem, sensin sebep

kararsa da zaman zaman
gök mavidir aslında
aşk çercisiydim bulutların
sat veresiye hesabından

bir teselli arıyorum
başımı omzuna koyacağım
ağlayacağım çocuklar gibi
bir elim memesinde

bahar gelmiş kırlara
ekinler başağa durmuş
aşkın hasadından isterim
olsa da birkaç avuç

uyandırmayın bu hayal uykusundan
yâr soyunup koynuma girmiş
bir şeyler oluyor bir şeyler
âşık muradına ermiş

kalktım kan ter içinde
yastığım ıslanmış; sırılsıklamım
selamsız aç tavuk misali
buğday ambarına dalmışım

kalem, kâğıt arasında geçti ömrüm
sen şiir oldun, ben kitap
ulaşılmaz aşkın yarasından
ben mem isem, sensin sebep

 32