Günahlarımda geziniyorken takıldığım derin kuyular
Öfkemi bilerken sonraya parçalanan ölümlerim
Geçmişten kalan tırnak izleri etraftaki
Hangi bendi bilmiyorum
Var olmaya dair sorgularını yitiren
Okuyan ve oynayan
Neden sorular sorduğunu ararken
Kime oynadığını bilmeyen
Benleri
Alkışlayan benleri göremiyorum
Konuşmak sessizlik dilenmek çığlıklara dilsiz
Acıya kendini bırakınca geçiyor elbet
Kendini bırakınca bir damla denize
Yaşayınca geçiyor elbet
Dönüştürmek geceyi sabaha kuşların ötüşü
Dahası var mı diye bakmak tanrı sureti yüzüme her sabah
Dahası var mı diye dolanmak gündelik rutinleri
Dahası var mı bilememek daha’sını ararken
Yaşayınca geçiyor elbet
Rüya hissi yaratan tekrarlar tekrarlar tekrarlar elbet
Takvimlerde yırtınıyorken çöpe giden zamanlar
Nefretimi bilerken sonraya parçalanan saflığım
Arada bir gelen ağlama krizleri etraftaki
Hangi sendi bilmiyorum
Karşılaştığım anlarda aslında yitirdiğim
Seviştiğim ve söylendiğim
En son ne zaman şiire döküldüğümü hatırlamaya çalışırken
Kime söylendiğini bilmeden
Senleri
Okuyan senleri göremiyorum
