ŞİİR

Josef Kılçıksız  







yakındır


yoksun ya
sığdığım sahranın ucu bucağı yok
imkânsız şeyler bekliyorum hayattan
isterdim ki
ilk temasa dair bir sabaha çıksın yolumuz
rotasız, pusulasız…
yarasalar görsün ateşin suyunda yıkanan larvayı
uyanış derisini soysun bekleyişin
anka mahrem yerlerini sarsın kanatlarıyla…
kar yılgını bir militan dumansız ateşler yaksın
gizlendiği dağların ardından…

her şey yolundaymış gibi
en korkunç yalanlarla konuşmasın gözlerin…

sessiz harflerle kana buluyorum dilimi
şiirler susuyor yenik sesimde
babasız bayramlar geçiyor çocukluğumdan
prag düşüyor ansızın
elindeki gülü
charles köprüsünden ateşe atıyor kadının biri
hiroşima sonrası bir zaman başlıyor, kan ve ilikle tazyikli
dikişleri patlıyor yamalı insanlığımın

yoksun ya
almanlar stalingrad önlerine kadar sürüyor yüreğimi
yalnızlığın istilasına uğramış ıssız bir şehir kalıyor haritalarımda
ölüm utkulu ve sınırsız
ısırır çürüyen etlerimi
yakındır ama
yıkımın son kez geçmesi gölgelerimizin içinden
çatlaması
kralların arabalarına koşulu atların
uyanışın uykuyu gözlerinden öpmesi
yakındır…


dizin    üst    geri    ileri  



 15 

 SÜJE  /  Josef Kılçıksız  /  otuz temmuz iki bin on sekiz  / 29