ŞİİR

Çiğdem Baydar   







TEMMUZ KIRLANGIÇLARI


Kırılınca içe kapanan kırlangıçlar
Derisi yüzülmüş dünyanın
Kayıp notaları.

Ayrılığın hücumundan,
Kalbin gizemli izcileri sorumlu.

Alıp götürür yüzlerce
Yüzleri trenler.

Tuzdan bahsetmek ister
Damarına basılmış arzu
Köpükten, dalgadan
Tenha masaya yapışmış salyangozun
Alacağı yoldan,
Temmuz’un içinde dağılırken yaz
Yanan rüzgar, kavrulan gün, dövülen ten


Gülüşlerin vahşi ısırıklarında
Sırtlanların cüzi suçları gizlenir,
İzbe bir oda zihin, göğüs daralır, daralır.
Darılır alın.

Küçücük ellerimizle
Cesuruz yenilgilerimiz için
Hazırız bu yakadan, o yakaya
Kendi külümüzle buluşmaya
Tutuştuğumuz gün
                          -bugün.
Bir üzüm tanesini
Ekşiden tatlıya devşiren
Sabır,
Kor.
Gökyüzünü gözleyen göz
Kör.
İçimizde meskun mahal
Ses kırıcı
Suskunluk.


Bir kapı açılır göğe,
Kalabalıkların affetmediği yerde
Bir pencere kapanır içeri.
Oynar göğün tuğlaları
Zamanın sisi gözlerindeki resmi çalar, çalar…

Can eriği gidiş,
Şırası bedenin
Bu nasıl ölüm ey yaprak,
Bu nasıl gülüş?


dizin    üst    geri    ileri  



  8  

 SÜJE  /  Çiğdem Baydar  /  yirmi yedi temmuz iki bin on yedi  / 23