ŞİİR

Şoreş Haki  






SAKLI KALAN


geceye düşülen ezber
nereye saklanır bilinmez
avuçtan akan kan
suretleri geçilmişlerin
dikine ya da enine
kelimelerin ardından esen rüzgar
nereye savuracağı bilinmez

hiçliğe uzuyorken zaman
alevden kanatlar
ıslık
karanlığa uzuyorken
kısalan ömür boğulan deniz
soğuğu sokağın
bulutun en moruna tutunmak
ve bırakmak kendini ardında
uçurumları duymak
ölüm

sessizlik dilenmek
çığlıkların düştüğü toprağa bakarken
aslına sadık biri gibi
bulmak bayrakları
sonra demek hatta sonra!
tüm gözyaşlarını çocukluklarına saklamak
umudu devşirmek öfkeyle
umudu söylemlerdeki biri gibi
devlet vatan toprak sanmak
düşman bilmek bizden olmayanı
biz bilmek aslında biz olmayanı
ölüm

güne dökülen ezber
nereye saklanır bilinmez
sloganlara karışan isimlerle yürümek
yalnız olmadığını bilmek
kurşunla ya da bombayla
direnişlerin ardında kaybolanlar
nereye saklanır bilinmez


dizin    üst    geri    ileri  





 12 

 SÜJE  /  Şoreş Haki  /  yirmi yedi temmuz iki bin on yedi  / 23