Ergin Günçe 1938 yılında Giresun’da doğdu. İstanbul Erkek Lisesi'nden sonra Ankara
Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni bitirdi. Ekonomi ve planlama
konularında Londra'da master, Paris'te doktora yaptı. Yurt dışında
ekonomi ve pazarlama uzmanı olarak çalıştı. Bir süre Başbakanlık
danışmanlığı yaptı, Orta Doğu Teknik Üniversitesi’nde öğretim görevlisi
olarak çalıştı. 16 Ocak 1983’te Paris'ten dönüşü sırasında Esenboğa
Havaalanı'nda meydana gelen uçak kazasında öldü.
Şiire lise yıllarında başladı. İkinci Yeni çizgisinde motifler taşıyan
şiirlerinde kendine özgü bir renk ve imge dünyası yarattı. Şiirleri ve
yazıları; Değişim, Dost, Papirüs, Yeni A gibi dergilerde yayımladı. 'Genç
Ölmek' adlı kitabı 1966 yılında çıkan şairin tüm şiirleri ölümünden
sonra 'Türkiye Kadar Bir Çiçek' (1986) adıyla yayımlandı.
(*)
͠ ͠ ͠
͠
KIRMIZI
SAÇLI ÇOCUKLAR
Aşı boyalı evlerine kasabanın
Bir ay doğar al yanaklı
Kurar kınalı ninem semaverini
Al yanaklı aya karşı
Ay. Denizde bir portakal
Nar çiçekleriyle aydınlanan bir eylül
Kasabanın kırmızı saçlı çocuklarından
Bir ıslık göğe resimler çiziyor
Kuşlar konuyor dudaklarıma
Gök. Büyük bir soru işareti
Nerdesin eski gelin böceği
Bomboş duruyor çocukların
Parmak uçlarındaki pembelik
Kuşlar kalkıyor dudaklarından
Karanlık. Sigara yüzüme yaklaşıyor
Donuk sarı kum kıyılara
Ölümü yazmışlar renkli çakıllarla
Kasabanın kırmızı saçlı çocukları
Uyanıp portakal uykularından
͠ ͠ ͠
͠
OLMAK YA DA VURMAK ÖLDÜRMEK
Bir suç oluyorum ben de külümü karıştırınca
Kimleri, kimleri, kimleri vursam
Önce kendimden mi başlasam şakalaşmaya
Önce kendimden mi başlasam
Ben istesem Horoz gibi öterim
Alıngan ve içli çocuk olduğum için
Rahatlarım Bankanın camını kırsam
Sularım sonra atımı bir derede
Ne zaman ne zaman kırlara kaçsam
Ben istesem Kilidimi kırarım
Kumral bir Yaz peşimdedir, dolaşırım ben
Altı yaşında tütüne gittim, oğlak güttüm, çırak
Neler de çıkıyor eşelenince
İnsan büyüyor adam vurarak
Ben istesem Pusu bile kurarım
Duygulu ve sivri bir öğrenci oldum
Ateş okudum kitap yakarak
Artı-değer kavramını ve günlerce Matematik
Bıçaklar edindim Bursa'ya giderek
Benim şimşir Kazıklarım vardır
Ne zaman seni vursalar öcünü komam
İpekli dokunur gibi işliyor zaman
Öfke çiçeğim, av borum, işlek çıngırak
Bütün gün kan içinde yoğruluyorum
Yorulmam dersem Yalan olacak
Bir suç oluyorum ben de külümü karıştırınca
Kimleri, kimleri, kimleri vursam
Önce senden mi başlasam şakalaşmaya
Önce senden mi başlasam
Kaynak :Ergin Günçe "Türkiye
Kadar Bir Çiçek" - Bütün Şiirleri - / Can
Yayınları