Ali Kemal Mert  







Beklemek


Saat durmuş beklemek zamanında.
Bir türkü hep kendini dinletiyor,
Bir şarkı uğulduyor sürekli.

Bir şiir düşüyor rüzgarınla savrulmuş
Bir şair hep kendinden söz ettiriyor,
Bir nota en tumturaklı haliyle geçiyor içimden
Bir savaş hemen öncesinde zafer sarhoşluğunda

Saat durmuş beklemek zamanında
Gideni değil geleceği bekliyor aslında
Yine de dalgakıranlar durdurmakta pek beceriksiz
Üzerime aşıp gelen hüznü

Eski bir bekleme salonu ömrüm
Bir köşesinde eski bir gramofon
Bir evsiz evi bildi bankların eskiliğini
Bir siluet evi bildi badanası dökülmüş duvarları

Saat durmuş bekleme zamanında
Saatler hep gece yarısında
Gelecek ne varsa gecikmekte sürekli
Bozuk saatlerin eksiğimiz kalmadı ya

Yenik bir generalin sığıntı kuşu bol yıldızlı miğferi
Kaç esirliğin yüzü suyu hürmetine bir arı kuşu
Siluet sen söyle, beklediğimin boşluğu kimde?

Bir masanın en kısa bacağı gibiyim
Saatler durmuş bekleme zamanında
Altımdaki uzay zamanı kemiriyor



dizin    üst    geri    ileri  

 



 25 

 SÜJE  /  Ali Kemal Mert  /  yirmi şubat iki bin on dört     2